Dag 14: Markaryd - Nørre Alslev

Na een nacht slecht en kort geslapen te hebben pakken we het spul bij elkaar en vertrekken we richting Malmø. De laatste stad in Zweden waar we doorheen rijden om vervolgens via de tollbrug verder te gaan. Een illegale manier om Zweden te verlaten is er nu niet. Wat een .... stad Malmø. Datzelfde geldt voor Kopenhagen. Dacht een leuke route te hebben langs het water. Maar nog voordat we daar kwamen was het rood van de verkeerslichten. Je kunt hier wel spreken van georganiseerde chaos. Temperatuur gaat richting 30 graden wat het stapvoets rijden niet bevorderd en aangenaam maakt. We duiken de e20 op om daar maar een stukje file mee te pakken. Waarom was er die file? Geen idee. Er stond al langere tijd een wrak langs de vangrail. En dan moeten automobilisten stapvoets rijden om het te kunnen zien. Gelukkig zijn er in Denemarken wel automobilisten die de spiegels gebruiken en netjes plaats maken voor de motorrijder. Duimpje van mij voor die automobilisten👍
Nog even tanken en dan verder naar de krijt rotsen in Møns Klint. Waarschijnlijk gaan we niet naar beneden vanwege de motorkleding in combi met de hitte.

Inmiddels Møns Klint bereikt via het stuk semi offroad weg. Een verradelijke weg voor de motorrijder.
We maken weer een korte pauze en zoeken naar een slaapplaats voor vanavond. Eens zien of er iets te vinden is op Air-B&B in de omgeving van Rødby. We willen vanwege de hitte morgen de boot van 7 uur halen. Desnoods ontbijten we op de boot. Het is nog 100 km nu. Zelfde stukje offroad terug volgen naar de hoofdweg. Qua binnendoor weggetjes zit het erop voor vandaag en is het mooie er wel even vanaf met al die verkeerslichten. Gas erop en naar de slaapplaats. Een kamertje bij een boerderij. Ziet er goed uit en we hebben zelfs een uitsmijter erbij die onze spullen bewaakt. Theo de Deense hond. Wat een braaf beest.

Nog even genieten van het laatste avondmaal samen. Na 352 km vandaag wel gaar. Zelfs Tom heeft last van de hitte. Ben al de route voor morgen aan het bestuderen. Nadat we hopelijk in Puttgarden aankomen rijden we nog een kort stuk samen waarna ik afbuig naar Kiel en Tibo door rijd naar huis. Ik ga morgen Dennis nog even vervelen met mijn reisverhalen. Het avontuur zit er weer op...... of toch niet? Gaat het morgen toch nog een spannende route worden of zet de motor het op een zuipen op de Duitse snelweg? En word het zaterdag nog een stukje Salland wat ik mee pik? Diepe zucht. Moe nu. Tijd voor een hapje voordat de ogen dicht gaan.