Het grote bos

7 augustus 2019 - Søgne, Noorwegen

Het is ochtend in Ålgård. Een heerlijke douche gisteravond en een heerlijk bed deden mij goed. Nog 260 km tot de haven van Kristiansand. Kippetje.
In 2 dagen moet dit een zeer relaxte rit worden.
En, Het is gelukt! Heb mijn ticket voor de boot terug. EN geprint bij me met dank aan de docenten Engels die mij vroeger Engels les hebben gegeven waardoor ik mij nu kon redden.🙏
Het is droog. Nog een broodje naar binnen mikken, het hutje netjes achter laten, sleutel afgeven en we kunnen weer gassen. Alleen mijn spullen natuurlijk niet vergeten. Niet alleen mijn batterijen zijn weer voller, maar die van mijn actioncam, telefoon, headset en powerbank zijn ook weer op niveau. Waar waren wij mensen toch zonder electronica. Vraag me af hoe een Viking vroeger alles regelde? Met rooksignalen op een houten boot communiceren lijkt mij wel wat trikkie.

Ik verzin nog iets van een route. Meer het gedeelte Nederland. Een bezoek aan mijn lieftallige Groningse collega was al gepland. Als ik wat gas geef in Denemarken waar ik vrijdag om 9:00 uur wiel aan wal moet zetten kan ik zaterdag nog aan gaan bij een vriend in Friesland. (Die paar extra km doen het hem ook niet meer.) Ook even bijpraten. Dat zijn weliswaar geen bezienswaardigheden. Maar wel dierbare waar ik graag mijn tijd mee doorbreng als het kan. Ook belangrijk.

Na Friesland en Groningen zal ik afzakken naar Limburg. Route nog nader te bepalen.
Eenmaal thuis zal ik mijn reisgenoot ontdoen van alle ballast en gaan we nog op bezoek bij zijn eerste eigenaar. En word door de meester mij geleerd hoe je deze motor goed poetst en klaar maakt voor het volgende avondtuur. Uiteraard sla ik mijn vriendin ook niet over😇 in geuren en kleuren zal ik haar alle verhalen vertellen over mijn belevenissen hier. Wel een bijzonder gevoel van iemand missen😊
En niet te vergeten mijn ouders en 🐶 Max. Na iedereen even goededag gezegd te hebben word het tijd om af te kikken en nog mee te gaan met het motorweekend met de club van Maasbree. Nog even 1000 km door Gelbachtal als ik mij niet vergis.
Als mensen vragen hoe was je vakantie zal ik volgens mij moeten antwoorden met: druk🤣. nog even los van wat werk voorbereidingen die ik tussendoor al zal doen als ik thuis kom.... uhmmmmm
Ik kijk door het raam van het hutje en besef dat ik nog in Noorwegen ben❤
Eigenlijk wil ik uit dit land niet weg. Ondanks nu de stal inzicht komt. Ik ga mijn best doen om nog een verkeerde afslag her en der te pakken en misschien mis ik nog wel een boot in het gunstigste geval waardoor omrijden gegarandeerd zal zijn. Dat omrijden word dan wel weer standje sambal mij zelf kennende.

Genoeg nu. Tijd om de gashendel te bewegen. De reisbegeleider leid mij via een heerlijke bochtige weg langs koeien en schapen. Wat een omgeving weer. Prachtig. Onderweg stop ik bij de schaapjes, bang zijn ze niet, maar aaien lukt ook niet. Ik moet lachen als het mannetjes schaap op het vrouwtjes schaap springt. Hahahah. Althans, gemaks halve neem ik dit even voor waarheid aan dat hij het mannetje was. Zij heeft er geen zin in schijnbaar. Misschien omdat mijn actioncam aanstaat? Ik laat ze maar met rust en ga verder. Een heerlijk uurtje vermaak met leuk bochtenwerk als ik besluit dat het tijd word om te tanken. Voor straf moet ik afzien met een Noors gebakje bij de koffie. Wat vervelend weer.
Ik sta mijn gebakje op te snoepen als er een Noorse motorrijder mijn kant op komt. Nadat hij gevraagd heeft naar mijn reis vroeg hij of ik onder de indruk was van Trollstigen. Uhm, jah. Great, then you should go to Lysefjord. It will take your breath away.🤩
Dat hoor ik graag. Als ik geen haast had moest ik dit zeker doen. Plenty of time to go to Kristiansand after that.
Hij zelf heeft net een nieuwe motor gehaald. Met de vorige was hij verongelukt in Frankrijk op de snelweg. Donker, regen en met 120 km per uur schoof zijn motor onder hem vandaan. Out of the blue. Zelf had hij niks. Maar sinds mei geen motor meer. Gelukkig goed verzekerd zoals hij zei. Leuke korte ontmoeting. Ik ga kijken wat de reisleider er van denkt en wat ik ervan vind.
We besluiten koers te houden na een korte vergadering en ons eigen avontuur voort te zetten. Lysefjord is 2 uur omhoog rijden, Noordelijker.

De weg van ons avontuur is prima. Totdat: ping ping ping; hoor ik in mijn helm. Het was Tom. Hij had een kortere route gevonden. Scheelt 14 minuten. Ik selecteer de optie. Mijn hemel😍 wat een weggetje weer. De collega biker had gelijk. You're on the main road now, Should not do that with your bike. Kennelijk voelde Tom zich aangesproken en voelde mijn behoefte goed aan. Ik zou graag deze vakantie nog een nat gravelpad willen berijden. De hele ochtend zocht ik al naar avontuur. Maar nu het middag was werd mijn verlangen vervuld. Terhoogte van Flekkefjord rechts af. Ik kijk nog of het hier is. Ja. Hier bedoeld Tom. De slagboom is nog open tot 8 uur bij de weg naar boven. Ik kijk naar boven en begreep al snel dat dit serieus werd. Hophop Jolly. Dit waren nog eens haarspelde omhoog. Goeie dag. Wat een waanzinnige afsluiting van deze vakantie. We klauteren naar boven. Hier was ik al heel blij mee met dit weggetje. Tegenliggers moesten er nu niet komen....
Eenmaal bijna boven was de asfaltweg weg en werd het gravel. Yehaaa. Het feest kon beginnen. Zo goed als niemand te zien. Gas erop houden nu. Werkelijk schitterend. Een stukje asfalt voor de afwisseling waarna het weer gravel werd. Om de bocht kwam boer Harms de hoek om met zijn John Deere. Oeffff. Even een beetje plaats maken.... dat ging maar net. Ik lach me wat af en geniet hier van met de teugels van Jolly in mijn handschoenen. Tja, die regen merk ik nog nauwelijks. Even een pauze bij een tankstation en maak mijn vizier schoon. Ik denk er over om nog verder te rijden tot aan Kristiansand. En daar de laatste stop te maken en dan ook 2 nachten te blijven. Vrijdagmorgen 6:45 uur heb ik de boot. De laatste 100 km nog even intens genieten van wat dit prachtige land te bieden heeft...

Nadat ik vanmorgen bambi de weg over zag steken en het gravel pad gehad had, dacht ik dat dit het wel was voor vandaag. Nee. Mooi niet dus. Als 3-tal (ik, reisgenoot en reisleider) kregen nu echt de slag en smaak te pakken. Nog even 4 gravelpaden tot aan Søgne waar we nu op een camping staan 2 dagen. Morgen wat sight seeing misschien. Een nog tamelijke rustige camping totdat ik brommend vrijdagmorgen rond 5:30 uur hier weg zal rijden. Gaan ze niet leuk vinden hier. Maja. Ze kennen mij toch niet🤠

Na dit avontuur begin ik te snappen waarom er Explorer op de buddyseat van mijn motor staat. En terecht dat het er staat. Hij heeft laten zien uit wat voor metaal en kunststof hij gesneden is. Al ben ik ervan overtuigd dat hij veel en veel meer kan dan ik heb aangedurft. Al zochten we vanmiddag steeds verder de grens op. Niet alleen van Noorwegen, maar ook wat deze motor in een bocht kan. Ik moest gek doen wilde ik hem laten kwispelen. En de remmen? Die zijn fantastisch. Je roept Hoooo. En Jolly stopt. De Brembo's werken perfect en van de ABS heb ik in de gravel niet echt hinder gehad tot dusver. Uiteraard is het altijd een combinatie van factoren.

De pot schaft vanavond niet alleen een Noorse Radler 3,7 maar ook weer eens wat vitamientjes. En ik gooi nog wat worstjes in de pan voordat ik het strand van dichterbij ga bekijken. Tot zover weer een inoverende dag als je het mij vraagt die ik boven op een rots rustig laat bezinken.

Foto’s

1 Reactie

  1. Ity:
    7 augustus 2019
    Jammer, alweer de laatste loodjes. Veel plezier nog.