Lost in Norway

In de avond geniet ik nog van het kampvuur. De vrachtwagens hout zijn nauwelijks aan te slepen hier🤣 Ik loop nog over de rotsen en bewonder het landschap. Ik sta me zeker een kwartier te vergapen en in gedachten hoor ik Bob Ross het landschap op canvas vastleggen met het verhaal wat hij er bij verteld:
Soooo. We start with a little blue for the sky up here.... and some white for the little clouds... daaaa. Then we take some earth grey for the mountain with some green for the busches.... yeah... a little dark blue for the lake at the foot of the mountain and of course there is a the mirror effect in the lake so we paint the mountain with busches in the lake....there is also a little red tinyhouse up the hill... and then we paint a white bike of the Dutch traveler. He has also a kampfire so we use some orange and yellow.... yes, almost ready. Some green for his tent and blue for his chear... yeah. Thats it...
Haha. En zo vermaak ik mij die avond.

Ik verwacht regen in de ochtend. Ik zorg dat ik mijn zijkoffers al ingepakt heb voor het geval dat. De eerste lichte regen valt. Gelukkig is het even droog als ik opsta en kan mijn spullen zo goed als droog opruimen.
We verlaten deze plek en rijden naar de boot. Een heerlijke slingerweg leidde ons naar de boot. Wel even opletten: deze boot gaat naar 2 havens... ik moet naar Skanjavik. 2de stop moet ik hebben.
Wederom een heerlijke slingerweg. Smal. Maar dat mag de pret niet drukken. Als ik later was geweest kon ik er niet meer door denk ik. Er waren wegwerkzaamheden en de wegwerkers leken heel wat van plan als ik het aantal asfalt wagens tel. Idioot gewoon als je ziet wat voor weg deze vrachtwagens af moeten leggen om bij de werkzaamheden te komen. Dit verzin je niet meer.
Het word tijd voor een tankstation waar ik ook maar even een ontbijt nuttig. Tegenover het tankstation ligt een kapperszaakje. Er is niks te doen. Of de knipbeurten duren heel erg lang. Een succes formule lijkt het mij niet bepaald. Ook de bedrijfspanden in Noorwegen zien er veelal oud en grauw uit. Hebben wij het dan zo goed thuis? Net als de machines hier die er erg oud uitzien.
Het is redelijk droog als ik het tankstation verlaat.
To do voor vandaag: de boot naar Denemarken reserveren en het ticket ergens zien te printen... een uitdaging. Ik heb nog een paar dagen om te printen. Eens zien of ze hier ook copy shops hebben of dat ik op een andere manier mijn ticket ritsel.

Wat trouwens ook opvalt is het aantal vrouwen hier wat een ambacht uitoefent als timmerman, hovenier of ander zwaar beroep. In Røros waren 2 timmervrouwen bezig en Trolltunga een hovenierster aan het versnipperen.

In Trolltunga had mijn reisgenoot nog een korte reunie met zijn grote broer. De super Tenere 1200. Deze motor had ik eerder op het oog, maar leek mij bij naderinzien te zwaar voor offroad. Desondanks een mooie fiets en wie weer ooit in de toekomst?

Terug naar de rit;
Ik schreef dat het een verrassingsrit zou worden. En zo geschiede. Aangekomen in het regenachtige haventje zou ik de boot moeten hebben naar Hebnes. Dit was dus een geval van Hebnes net niet. De volgende boot ging pas om 16:30..... het regende en het was pas 11.30 uur. Wachten zag ik niet zitten. Ik moest een ander plan bedenken. Ik vond het te vroeg om al een hutje te zoeken. Hoe kon ik in Stavanger komen? Er zou hier ook een boot moeten gaan. Inderdaad. Ik ging The Joker (lokale supermarkt) binnen en vroeg als een verzopen kat aan de mevrouw of er nog een boot ging. Vanavond rond 19:30 uur gaat er een naar Stavanger. Er komt nog wel een catamaran die fietsers meeneemt. Mmmm dat schiet niet op en dat snapt zij ook. We lopen naar de kaart en beginnen een strategie te maken. De vrouw verteld dat ik het beste terug kan rijden naar boven en dan weer af kan zakken naar het plaatsje Arsvågen. Van daaruit gaat een boot richting Stavanger en moet je nog door een paar tunnels om in Stavanger uit te komen. Bedankt. Ik ga nog even het gammele toilet gebouw in om mijn vizier droog en schoon te maken en besluit daarna als een helegare de weg terug te rijden. Gelukkig weinig verkeer. Ondanks de regen heeft mijn reisgenoot goed grip op de wegen. Vol concentratie en met aardig wat gas erop vliegen we naar de haven. In deze haven pendelen meerdere boten op en neer. Nog maar even een bakje heet water scoren wat ze hier cappucino noemen en een hotdog.
Dit was wel weer een verrassings avontuur. Weliswaar geen Gletjers. Maar wel leuk.
Nog leuker was de weg die we reden. Met zijn bruggen en uitzichten leek dit wel de mini atlantic road. Bijzonder gaaf om hier overheen te rijden. We rijden uiteindelijk Stavanger binnen. Juist. Een stad. En wat heb ik in steden? Juist: drukte. En hoe. Het was nu dan wel droog. Maar daardoor kreeg ik het wel warm met mijn regenpak aan en kon ik het vloeken niet laten op de traag rijdende Noren.
De aangepaste route ging weer via een boot. Dat zou de 3de zijn vandaag. Daar had ik even geen zin in. Gelukkig heeft mijn reisbegeleider meerder instellingen die aan en uit kunnen. Veerboten vermijden ging aan. Dat werd dus binnendoor door de stad😭. Ik rijd een bouwpunt op. Oeps, verkeerd...
Wat een rare rotondes hier ook.
Als ik uiteindelijk the big city verlaat ga ik opzoek naar een hutje. Ze zijn hier dun gezaaid of slecht opgekomen. Weinig te vinden. Even mijn gids raadplegen.
Ik beland vandaag in Årgård in een 5 persoonshutje voor mij alleen. Wat een luxe even. Ook wel even fijn hoor. Wel een aanslag op mijn reissaldo.. maarja. Compenseert weer met het niet maken van de Gletsjer hike.

Nu komt het besef ook dat ik naar huis aan het rijden ben. Het echte ruige Noorwegen heb ik nu gehad😭. Nog 1, hooguit 2 nachten wildkamperen voordat ik vrijdag alweer de boot naar hopelijk Denemarken te pakken heb. Een ticket heb ik nog steeds niet. Heb ondertussen wel wat hulplijntjes uitgezet met de vraag of ik bij de kassa in Kristiansand een ticket kan kopen

De ketting van mijn reisgenoot is ook weer gesmeerd al begint de eerste slijtage langzaamaan alweer zichtbaar te worden. Achja, dat hou je toch. Dit parade paardje word in elk geval gebruikt. Vanavond nog goed uitrusten en eens zien of ik morgenavond weer mijn bbq aan kan maken. Onderweg kreeg ik wel zin in een portie friet. Maar dat kennen ze hier niet zo zeer heb ik de indruk. Dan moet je toch meer naar Duitsland. Ik verwacht dat we na het motorweekend met de club na volgende week geen friet meer kunnen zeggen🤣