Dag nummer onbekend

Het is een nieuwe dag in Noorwegen. Vraag me niet de hoeveelste dag het is of welke dag het is. Ik zou het zo niet weten. Het is gewoon een nieuwe dag. Ik had thuis de routes genummerd per dag, maar heb over een paar routes al 2 dagen gedaan.
Het is 6:45 uur als er iemand staat te roepen buiten. Het is een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker? Nee. Het was natuurlijk mijn reisgenoot die alweer in de startblokken staat voor het volgende avontuur. Ik laat me niet jagen en steek snel de sleutel in het contact en open de koffers om mijn ontbijt klaar te maken. Restanten van het kampvuur opruimen en de tent afbreken.
Gisteravond nog een wolf gezien. Althans, een look-a-like. Een huski achtige die met zijn baas aan het wandelen was🐺🤣
Vandaag gaat de reis naar Trolltunga. Nog 150 km ongeveer. In Noorse begrippen zo'n 3 uur rijden.

Ik sta mijn tent te demonteren als er een local voorbij komt en iets Noors tegen mij brabbelt. Hij corrigeert zijn taal en vraagt: Did you sleep well? Heerlijk antwoord ik. Had mijn aluminium matje met de zilvere kant naar boven gelegd en niet koud gehad nu. Deze man vroeg nog waar ik naar toe ga en zegt dat iedereen kampeert waar ik ook kampeerde op deze plek. Al is dat niet te zien hier. Hij complimenteerd mij nog met mijn tent en spreekt de legendarische woorden: nice bike. Merkbaar voel ik mijn glimlach nog breder worden en groei weer een paar cm de lucht in. Toch wel volk met verstand van zaken die Noren.

Ik vervolg mijn route en kom bij de eerste bezienswaardigheid vandaag. De waterval in Skjerv. Een gebied rijk aan oorlogshistorie. De waterval werd heel vroeger, voor de oorlog, nog gebruikt om de zaagfabriek mee aan te drijven. Het fabriekje is er niet meer. Wel een bijzonder toilet waar je boodschappen kunt doen met uitzicht op de waterstroming. Een buslading toeristen komt uiteraard ook een kijkje nemen hier.
We rijden verder naar Trolltunga. Het plaatsje Ringøy komt mij nog bekend voor van vorig jaar waar we op de camping hebben gestaan.
Bij het tankstation pak ik even een rust moment. En waarrempel. Daar komt de rode Fiat camper weer aan. Dit stelletje heb ik inmiddels 4 keer gezien onderweg. Ik dacht dat Noorwegen groot was? Hahaah
Ik zit aan de Cappucino met de reisleider te vergaderen over de rest van de route en of een rustdag geoorloofd is of niet. Veel marge is er niet of we moeten veel km op 1 dag rijden. De voorkeur heeft om te genieten van de rit.
Er stopt een auto met 3 Nederlandse jongens waarvan eentje mij aanspreekt. Zij komen van Preikestolen en Trolltunga af. En hebben de blaren onder de voeten.
Ook staan er 2 andere bikers bij het station naar mijn motor te kijken.
Ik lijk wel een toeristische trekpleister hier. Maja, eerlijk is eerlijk: het is ook een bijzonder fijne motor.

Aangekomen bij Trolltunga. Ik ga kijken hoe het met de hike zit. De informatie die ik vind geeft aan dat de hike zo'n 8 tot 12 uur duurt. Het is 14:00 uur. Hoe uitdagend ook. Ik kies ervoor om de hike niet te doen. Er is hierboven geen kampeerplek waardoor ik niet mijn tent op kan zetten en mijn motorkleding op kan bergen. Tijd technisch gezien word het hem ook niet. Om tegen 22:00 uur nog een kampeerplek te moeten zoeken? Nee bedankt. En om de hike in de helft van de tijd even te doen? Tja, dan zal iedereen hier wel gek staan te kijken. En ik zelf ook wel. Moet zuinig zijn op de conditie die ik heb. Die kan ik beter maar in een goede conditie houden, die conditie🤔
Ik begin vast aan de volgende route.

Ik ben best vermoeid en de weg is saai. Vanaf Trolltunga al opzoek naar een kampeerplek. Niks, niks en nog eens niks. Een tankstation om een slap bakje koffie te doen, uit te rusten en te bedenken hoe verder. Op de navi lijkt de route tot de boot nog saai te worden. 23 km.... uiteraard is niets minder waar. Voorbij het tankstation gaat het berg op en af. Een gravelpad rijden we weer op opzoek naar een plekje. Helaas. Terug. We naderen de boot tot 15 km. Dit gebied wordt mooier en mooier. En ik zie steeds meer leuke plekken om te overnachten. Tom zegt rechts, wij gaan links. Richting skisenter. Berg op. Plekje bij de lokale schietvereniging was ruim genoeg, maar voelde niet comfortabel genoeg. We rijden dus verder. Skisenter was niks te doen natuurlijk. Al zag ik daar wel weer mensen ergens in een huisje. Je vraagt je af wat die daar moeten. We volgen de route terug. In een bocht ligt een prima plekje, bijna aan het water. Diezelfde bocht door ligt nog een plekje. Ik loop erheen. Bingo. Dat is mijn resort voor vanavond.

Ik begin de plek te verkennen. Daar de tent, hier de motor, daar de keuken. Prima. Loop nog wat rond en vind wat glas, oud ijzer van een boot ofzo? Autobumper, fiets met lekke voorband, ijzer vat. Hoe komt deze rommel hier terecht? Iemand dumpt hier ook zijn groenafval zie ik.
Ik klauter verder. Via de rotsen kan ik makkelijk bij het water komen. Het ziet er niet heel fris uit. Het blauwe water waar ik straks langs reed zag er heel fris uit. Bijzonder was dat je langs de rots wanden kon zien dat het peil al aardig gezakt was. Wel apart. Waar is dat water heen dan? Door de hitte verdampt? Zou haast wel moeten. Of is Noorwegen opgewarmt door de kampvuren van een verdwaalde toerist?
Ik loop weer terug en kom uit bij "Het Toilet". Een oude, omgevallen boomstam zou hier prima voor kunnen dienen in geval van. Wc rol aan een tak en ready to go. Dit doet me denken aan een wildkampeerplek in Zweden waar wij (mijn Groningse collega hovenier en ik) zelf een dixie bouwde op een soort gelijke manier. Top tijd toen. Nu ook trouwens.

Ik wil mijn prutje gaan koken vanavond met het laatste beetje gas uit het flesje. Ik had in een Noorse supermarkt nog een kant en klaarpasta achtig spul gekocht. Maar in de winkel niet gezien dat er nog melk bij moest. Ik laat google de bereidinginstructie vertalen. Op advies van het thuisfront probeer ik de saus maar te maken met koffiemelkpoeder die ik wel bij heb.
Als een culinear wereldwonder bereid ik mijn maaltijd. Deze smaakt nog goed ook. Daar moet ik de avond wel op doorkomen. En anders is er altijd nog Tuc✔ De verbrande tong neem ik voor lief.

Morgen word een verrassings rit. Enige kant die hij opgaat is richting huis. Maar hoe? Dat is de vraag en de verrassing. Voor morgen geen bijzonder doel meer. Ik zie wat ik tegen kom.
Helaas is de powerbank opladen onderweg ergens fout gegaan. Aangekomen op mijn plek is hij net zo vol als vanochtend terwijl hij onderweg voller was...

Het kampvuur brand weer en de avond kan beginnen. Er komt net een auto aanrijden. Een vrouw stapt uit en komt aanlopen met een handdoek. Zij gaat verderop even zwemmen schijnbaar. Ik kan rustig blijven zitten. Verder besluit ik rustig van de avond te gaan genieten en hoop ik dat het morgenvroeg weer droog is met inpakken.