Dag 4: Ringebu - Trondheim

De plaats naam Ringebu doet zijn naam eer aan. Regenbui🤪 op zijn Robins vertaald. Het regent weer. Gister een regenbroek moeten regelen. Mijn motorbroek bleek niet waterdicht te zijn. De kou begon op mijn blaas te slaan. Dus een regenbroek zou een warm welkom zijn. Ik scoor in een dorp verderop een echte Gore-Tex. Die moet de Noorse regen wel tegen houden. Althans daar ga ik vanuit voor 1300 Noorse kronen. Heeft de Noorse economie ook weer eens een topjaar👍

Toch nog wat over gister dan: wij hebben 325 km gereden. Dat wil zeggen; mijn reisgenoot reed en ik zat er op🙄 de geplande locatie Tynset heb ik niet gered. De trip gister zou 415 km zijn. Inderdaad vrij veel voor in Noorwegen op 1 dag te rijden. Ik kijk ook elke dag hoever ik kom zodat het wel leuk blijft. Ook van de route afwijken zoals gister is een gewoonte hier. Na mijn wildkampeer plek een waanzinige weg gehad. Net een achtbaan. Omhoog, omlaag, links, rechts. Niet flauw. Net om de hoek wat split in de bocht.....
Niks gebeurd. Ik rijd door. Omdat mijn voorband wat zacht aan leek te voelen maar een tankstation gezocht. 1 bar was inderdaad aan de zuinige kant. Ik besloot vanaf daar binnendoor verder te gaan. Origineel was de route nog 300 km. Binnendoor 383..... top👍. Ik vervolg de route binnendoor. Volgende halte werd het tijd voor brandstof en tijd om de balans op te maken. Ik dacht te voelen dat mijn broek nat was....💧inderdaad. Even een hapje en drankje en zoeken naar een regenbroeken winkel. Ik geef de reisbegeleider opdracht tempo te maken. Fijn als er iemand naar je luisterd😂 snelste route was na 1 uur binnendoor rijden nog 270 km.... uhm dus het binnendoor rijden had mij effectief 30 km dichter bij de bestemming gebracht terwijl mijn teller wat anders zij. Hahaha.
Het was ruim middag en de vermoeidheid sloeg genadeloos toe. Ik moest stoppen. Een powernapje bij een tankstation waar ik droog kon zitten was prima. Een pallet brandhout zou mijn wat warmte bieden.
10 minuten later......
Ik vervolg de reis voor zolang ik het volhoud. Half 4 was het mooi geweest en ik zoek een hutje. Eerste camping was weer raak. Een tuinhuis is voor mij. Inchecken, boodschappen doen bij de Kiwi en de ketting smeren. Een prachtige camping aan het water. Neem de route voor morgen nog even door.

Dag 4: op naar Trondheim
Heerlijk geslapen in het hutje. 7:00 wakker. Het is alweer 9:30 als we de camping verlaten. Beetje traag gedaan vanmorgen. Mijn regenpak bied uitkomst tegen de nevel en mist die ik later tegen ga komen.
Ik zoek naar woorden om het eerste stuk van de route te beschrijven. Wellicht zeggen foto's wat meer.
Ik verlaat de camping en moet rechtdoor het gravelpad naar boven. Het pad waarvan ik mij gister al afvroeg waar dat heen zou gaan. Schitterend. Aan het eind ligt een prachtig houten kerkje dat ik verder links laat liggen. Zou wat zijn als ik er mee zou sjouwen🤪 vol energie tuffen we verder. Wat een weg. Wat een genot. Wat een mist boven op de berg. Dit kan nooit alles zijn😝😁😂😏😜 nee, inderdaad. De uitwerpselen op de weg verraden dat er meer is. Verderop koeien. De bekende milka fabriek kan nu niet ver meer zijn🙄. Ik zie dat mijn reisgenoot nog geen honger heeft. 180 km en eerst blokje van de brandstofmeter is nog steeds zichtbaar. Normaal rijd ik 350 km met een tank. Echter in de bergen zijn weinig tankstations. Ik zie op de navi dat er na ong 60 km een tankstation moet zijn. Een korte pauze voor mij, mijn stille reisbegeleider en lieftallige reisgenoot zou dan wel op zijn plaats zijn. Het brandstof verbruik is nu 1:22👍 we gaan zo verder. Nog 280 km tot Trondheim waar ik misschien een dag extra blijf.
Overigens begreep ik uit een vlog van iemand anders dat sommige tunnels afgesloten zijn door gevallen rotsblokken.... dat gaat nog spannend worden.

We naderen het plaatsje Røros. Het klinkt mij bekend. Mijn aandacht word getrokken door een paar grote bergen split of wat het moet zijn. Eerst wilde ik nog voorbij rijden totdat ik een bordje zag wat verwees naar een museum. Een gravel pad leide ons naar beneden. Ik moest hier meer van weten en een pauze zag ik wel zitten.
Bij het binnen rijden van dit mijndorp voel ik mij net Lucky Luke op zijn motor Jolly Jumper. Om de hoek begint Rataplan al te huilen. Met mijn cowboy laarzen aan slenter ik door het dorp om te kijken wat de Daltons gedaan hebben. Leuke bezienswaardigheid hier. Ik loop nog snel de berg op. Het hoogste puntje kan ik nu niet meer weerstaan.
Jolly is tot rust gekomen en we besluiten verder te gaan. Hotsjik Jolly🐎😜 met een stof wolk verlaten wij de dorpelingen

Na Lucky Luke town rijden we een lang stuk over de 705. Maar echt waar, Wat een gave weg. Dit bedenk je thuis niet meer. Omhoog, omhoog en omhoog. En ja hoor. In de verte gebergtes met gletjers. Adembenemend gaaf. Daar moet ik weer even stoppen. Ook om bij te komen van de elanden die de weg overstaken. 5 stuks binnen 15 minuten. Waren nog tamelijk klein en niet schuw. Eentje had een roze label in het oor. Misschien is dit een reservaat? Als ik op het punt sta om te vertrekken komen er 3 motoren aan en stoppen ook voor een pauze. Olav, Bjørn en Michael komen uit Zweden en zijn vader, zoon en zoon. We raken aan de praat. Of ik zin had in koffie? Ach ja, waarom niet. We zetten het met zijn 4e op een bescheiden zuipen🤫. Olav stelde mij een economische vraag: waar leeft Nederland van? Jullie hebben ziekenhuizen, een wegen net waar je u tegen zegt, voor mensen word gezorgd. Hoe betalen jullie dat? Uhmmmm. Tja, daar vraag je mij zowat. Uiteraard betalen de meeste mensen belasting enz. Maar dat was geen antwoord op zijn vraag. Wat exporteert NL? Ooow, simpel, zei ik. Heiniken. De mannen lachen. Ja dat kennen we. Hij had gehoord dat we een grote haven in Rotterdam hebben en daar veel geld verdiend word. Verder hebben we het over mijn route en hoeveel jongeren er in NL motor rijden. Dat schijnt in Zweden zeldzaam te zijn. Wel hebben ze daar net als in NL 3 motor rijbewijzen. Ik krijg van Olav nog wat geschiedenisles over Trondheim en Noorwegen en zei hij dat de elande rendieren waren. Maar dat deert mij niet. Evengoed gaaf. Leuke mensen om te ontmoeten op the middle of the berg😁. Overigens had hij geen kwaad woord te zeggen over mijn motor. Meer verbaast dat deze 1 pitter zich zo goed gedraagd in Noorwegen. Het trio kijkt mij na als ik weer vertrek en zwaaid nog even.
De 705 slingerd heerlijk en het schiet lekker op. Na een laatste tankstop vandaag ga ik opzoek naar een kampeerplek. Ik vraag de reisleiding waar water is en spoor Jolly weer aan om in galop te gaan. We bedwingen een gravelpad langs het water. Bij de stuw is het net niet de geschikte kampeer plek. We galoperen nog even verder. Maar ook hier niks. We rijden terug langs de andere kant. Mijn eetlust motiveert mij om ook niet meer al te kritisch te zijn over een plek. Langs de weg is een open plekje met uitzicht op het water. Stookhout in overvloed ligt klaar. Nog voordat ik kamp opzet komt een moeder met kids aan. Zouden die ook gaan kamperen? Nee. Ze gaan aan het water niets zitten doen. Prima. Ik kook eerst mijn mi goreng en observeer eerst nog even de plek of ik hier mijn tent op ga zetten.

Vandaag er weer 380 km opzitten. Morgen ben ik zo in Trondheim. Mocht het weer het toelaten en Trondheim uitnodigend genoeg zijn blijf ik daar misschien nog langer. Maar ik moet mijn reisbudget ook in de gaten houden. Ben al over de helft. En denk dat er mensen zijn die wel verwachten dat ik thuis kom over een paar dagen. Wel wil ik een bezoek brengen aan de oudste kerk van Noorwegen. Deze moet in Trondheim liggen. Nidaros-Domkirke. Ben eens benieuwd. Daarna gaat de route na een ander hoogte punt. Mardalsfossen. Noorwegens grootste waterval. Schijnt ook geweldig gravel pad te lopen. Ik denk er over om morgen toch tijd te nemen in Trondheim. Een heel eind naar de waterval te rijden en tijd te nemen voor nog extra bezienswaardigheden onderweg. De dag erna nog een stukje na de waterval en daar ook ruim tijd te hebben om te gapen. Vind het niet heel slecht klinken.
Denk ook niet dat mijn gedachten gaan veranderen bij een kampvuur. Hooguit dat ik de plannen uitbreid.
Nu is het tijd om de dag af te sluiten. Het kampvuur brand weer. Als een ware hamster ben ik aan het sprokkele gegaan om de avond warm door te komen. Koffie on the side. Zonsondergang aan het water. Slokje cola erbij en eventueel nog een pinda om de laatste honger te stille. Wat een rust hier in.... uhm. Heb nog niet eens gekeken waar ik beland ben. Komt morgen wel. Zit in elk geval 35 km van het kerkje. Morgen maar eens biechten🤔🤪🤫